Fréttasafn
12. apríl 2005
Og fjarskiptum hf. skylt að gæta jafnræðis
Nánar
Póst- og fjarskiptastofnun (PFS ) hefur ákvarðað að Og fjarskiptum hf. (Og Vodafone) sé skylt sem fyrirtæki með umtalsverða markaðshlutdeild á farsímamarkaði að gæta jafnræðis, sbr. 25. gr. fjarskiptalaga nr. 107/1999, að því er varðar svokallaða lúkningu símtala inn á farsímanet fyrirtækisins. Sú skylda nái m.a. til þess að sama gjald skal tekið óháð því úr hvaða neti símtalið er upprunið. Ber Og fjarskiptum að bókfæra sölu á lúkningu til fastanets fyrirtækisins á sama verði og til annarra fyrirtækja. Og fjarskiptum hf. er veittur 30 daga frestur frá dagsetningu ákvörðunar Póst-og fjarskiptastofnunar 11.apríl til að sýna fram á með fullnægjandi gögnum að fyrirtækið hafi látið af mismunun í verðlagningu á lúkningu í farsímaneti fyrirtækisins. Að öðrum kosti mun PFS grípa til viðeigandi ráðstafana skv. 3. mgr. 73. gr. laga nr. 81/2003. Ákvörðun Póst- og fjarskiptastofnunar á sér nokkra forsögu. Síminn krafðist þess í október 2003 að PFS beindi þeim fyrirmælum til Vodafone að láta af mismunun í verðlagningu. Vodafone gerði þá mótkröfu að kröfu Símans yrði hafnað. Greindu menn á um túlkun laga um skyldur fyrirtækja með umtalsverða markaðshlutdeild að gæta jafnræðis. Vodafone hélt því fram að kvöð um jafnræði hefði ekki stofnast sjálfkrafa við ákvörðun PFS um að fyrirtækið hefði markaðsráðandi hlutdeild. Einnig að ekki fælist í 1. mgr. 25. gr. fjarskiptalaga 107/1999 skylda til að gæta jafnræðis í verði. Síminn hélt því hins vegar fram að skylda til jafnræðis hefði stofnast 15. júlí 2003 þegar Vodafone var úrskurðað með umtalsverða markaðshlutdeild á markaði fyrir farsímanet og farsímaþjónustu. Það er álit Póst- og fjarskiptastofnunar að skyldur fyrirtækja um aðgang og samtengingar hvíli sjálfkrafa á fyrirtækum sem úrskurðuð hafa verið með umtalsverða markaðshlutdeild. Það er jafnframt álit PFS að einn mikilvægasti þátturinn í samningum um samtengingu sé verð. Það sé því ekki hægt að líta svo á að fyrirtæki gæti jafnræðis með tilliti til samtenginga sem þau bjóða, ef þau mismuni í þeim mikilvæga þætti sem verðið er. Sjá úrskurð Póst- og fjarskiptastofnunar
12. apríl 2005
Nýjar reglur um rekstur fjarskiptaneta og fjarskiptaþjónustu
Nánar
Póst- og fjarskiptastofnun hefur sett nýjar reglur um almenna heimild til að reka fjarskiptanet og fjarskiptaþjónustu. Reglurnar eru nr. 345/2005 og voru birtar í stjórnartíðindum þann 6. apríl sl. Með lögum um fjarskipti nr. 81/2003 var afnumin með öllu skylda fjarskiptafyrirtækja til þess að sækja um sérstakt rekstrarleyfi hjá Póst- og fjarskiptastofnun. Einnig varð nokkur breyting á þeim skilyrðum sem setja má fyrir almennri fjarskiptastarfsemi. Nýju reglurnar taka mið af þessum breytingum. Fjarskiptafyrirtæki sem þurfa á tíðni- og númeraúthlutunum að halda þurfa eftir sem áður að sækja um slíkt til stofnunarinnar og lúta sérstökum skilyrðum sem ekki koma fram í reglum um almenna heimild. Sjá nýju reglurnar
5. apríl 2005
Ný tímaáætlun fyrir markaðsgreiningu
Nánar
Ný tímaáætlun fyrir markaðsgreiningu Póst- og fjarskiptastofnun hefur gert nýja áætlun um markaðsgreiningu. Tímasetningar hafa verið endurskoðaðar í ljósi fenginnar reynslu, en verkið hefur reynst mjög umfangsmikið og tímafrekt. Athygli er vakin á því að röð markaða hefur verið breytt nokkuð frá fyrri áætlun. Sjá nýja tímaáætlun fyrir greiningu á fjarskiptamarkaði.
1. apríl 2005
UHF-tíðnir fyrir stafrænt sjónvarp boðnar út
Nánar
Útboðsauglýsing UHF tíðnir fyrir stafrænt sjónvarp á landsvísu skv. DVB-T staðli - I. áfangi Póst- og fjarskiptastofnun auglýsir með vísan til 9. og 11. gr. laga um fjarskipti nr. 81/2003 eftir tilboðum í UHF rásir til stafrænna sjónvarpsútsendinga með DVB-T tækni. Með útboðinu er fyrirtækjum gert kleift að byggja upp stafrænt sjónvarpsdreifinet á landsvísu. Stefnt er að því að sem flestir landsmenn eigi innan tveggja ára kost á að taka á móti stafrænum sjónvarpssendingum með DVB-T tækni. Ekki verður boðið í gjald fyrir réttindi til tíðninotkunar. Aðrar þættir ráða vali milli bjóðenda, s.s. útbreiðsla sendinga og þjónusta við notendur. Að þessu sinni verður úthlutað allt að 10 rásum. Hver bjóðandi getur sótt um 2 rásir að hámarki. Þó má sækja um eina rás til viðbótar ef dreifa á háskerpusjónvarpi (HDTV) fyrir eina eða fleiri dagskrár, innan tveggja ára frá úthlutun tíðniréttinda. Gerð er krafa um lágmarksútbreiðslu: Að dreifinetið nái að lágmarki til 40 sveitarfélaga innan eins árs frá úthlutun réttinda. Að dreifinetið nái að lágmarki til 98% heimila í landinu innan tveggja ára. Nánari upplýsingar og skilmála er að finna í útboðslýsingu - (pdf-snið).Útboðslýsing í word-skjaliFylgiskjal 1Fylgiskjal 2Fylgiskjal 3Fylgiskjal 4Einnig má fá útboðslýsingu á skrifstofu stofnunarinnar.Tilboðsfrestur er til 17. maí 2005, kl. 11:00.
31. mars 2005
Íslendingar virkir þátttakendur í nýrri Evrópustofnun um netöryggi
Nánar
Íslendingar og aðrar EFTA-þjóðir verða virkir þátttakendur í nýrri Evrópustofnun um net- og upplýsingaöryggi sem er að taka til starfa. Stofnunin ENISA (European Network and Information Security Agency) á að tryggja öryggi í netþjónustu og gagnaflutningum á evrópska efnahagssvæðinu, samræma lög og reglur og veita stjórnvöldum, stofnunum og fyrirtækjum sérfræðiráðgjöf. Að tillögu samgönguráðherra samþykkti íslenska ríkisstjórnin aðild að ENISA-stofnuninni í mars 2004, en þá lá fyrir formleg ákvörðun hjá framkvæmdastjórn ESB um að koma henni á fót. Í byrjun þessa árs tókust samningar um að EFTA-ríkin fengju fulltrúa í stjórn stofnunarinnar, en þau höfðu lagt mikla áherslu á að öðlast slíkan sess. Fulltrúar Íslands, Lichtenstein og Noregs sóttu nýlega fyrsta stjórnarfund ENISA, en afar brýnt er að EFTA-ríkin séu virkir þátttakendur í þessu samstarfi, fylgist náið með nýjungum og afli og miðli upplýsingum til hagsmunaaðila á markaði. Þetta er ekki síst knýjandi nauðsyn fyrir Íslendinga, sem samkvæmt alþjóðlegum könnunum standa flestum þjóðum framar í að nýta tölvu- og upplýsingatækni. Alþjóðlegt samstarf um net- og upplýsingaöryggi (UT-öryggi) er lykilatriði ef takast á að afstýra skemmdarverkum og tryggja áreiðanlega gagnaflutninga á Netinu, til hagsbóta fyrir neytendur, fyrirtæki og stofnanir. Á þessu ári verður megináherslan lögð á að skipuleggja starfsemi ENISA til frambúðar og mun sú vinna byggja á niðurstöðum ítarlegrar könnunar sem nýlega var gerð í stjórnsýslu allra ríkja á evrópska efnahagssvæðinu. Ráðnir verða 44 starfsmenn, flestir í apríl 2005, og er stefnt að því að starfsemin verði komin á fullt skrið síðla árs. Stofnunarinnar bíða viðamikil verkefni m.a. við að samræma stefnuna, en skoðanir aðildarríkja á því hvernig beri að forgangsraða verkefnum eru eðlilega afar ólíkar. Sjá frekari upplýsingar um ENISA Einnig veitir Hörður Halldórsson, Alþjóðadeild PFS upplýsingar í síma: 5101500
30. mars 2005
Kvaðir um alþjónustu takmörkunum háðar
Nánar
Fjarskiptalög nr. 81 frá árinu 2003 heimila ekki, líkt og fullyrt var í leiðara Morgunblaðsins 30. mars, að leggja megi á Landsímann eða önnur fjarskiptafyrirtæki útvíkkaðar kvaðir um að veita þjónustu umfram alþjónustu, t.d. þá að koma upp breiðbandstengingum í dreifbýli. Íslensk fjarskiptalög taka mið af alþjónustutilskipun Evrópusambandsins nr. 2002/22/EB. Í henni er alþjónusta skilgreind sem sú lágmarksþjónustu sem stjórnvöldum er skylt að tryggja öllum þegnum á viðráðanlegu verði, óháð landfræðilegri staðsetningu. Þetta er gert með því að leggja kvaðir á fyrirtæki sem rekur fjarskiptanet- eða þjónustu. Þar sem tilskipun Evrópusambandsins nr. 2002/22/EB heimilar ekki aðrar kvaðir en þær sem þegar eru innleiddar í íslensk lög verður að leita annarra leiða en útvíkka alþjónunstukvaðir, vilji íslensk stjórnvöld bæta fjarskiptaþjónustu. Má þar t.d. benda á 23. grein fjarskiptalaga þar sem samgönguráðherra er heimilt að leggja í framkvæmdir, rekstur eða þjónustu sem er til almannaheilla, í öryggisskyni, af umhverfisástæðum eða samkvæmt byggðasjónarmiðum, ef ætla má að fjarskiptaþjónustan skili ekki arði, án þess þó að um alþjónustu sé að ræða. Samkvæmt gildandi lögum telst alþjónusta vera talsímaþjónusta, almenningssímar, handvirk þjónusta og þjónusta við öryrkja eða notendur með sérstakar þjóðfélagsþarfir. Einnig gagnaflutningsþjónusta með allt að 128 kbps hraða. Kvöðin um alþjónustu er nú lögð á Landssímann og er hún nánar skilgreind í rekstrarleyfi útgefnu í janúar 2002. Alþjónusta, samkvæmt ofangreindri skilgreiningu, er veitt hérlendis, ef undan eru skildir um 70 sveitabæir sem ekki njóta 128 kbps tengihraða. Er nú verið að kanna með hvaða hætti bæta megi þar úr, en kostnaður við hverja tengingu getur numið á aðra milljón króna.
15. mars 2005
Fjarskiptatækni vel nýtt á Íslandi
Nánar
Íslendingar eru í öðru sæti yfir þjóðir heims sem nýta vel nýja upplýsinga- og fjarskiptatækni. Þetta kemur fram í árlegri skýrslu Alþjóðaefnahagsráðsins (World Economic Forum) sem nær til 104 landa. Singapúr er í efsta sæti listans. Í fyrra voru Íslendingar í tíunda sæti listans, en hafa nú fært sig upp í annað sætið. Aðrar Norðurlandaþjóðir standa einnig vel að vígi. Finnar eru í þriðja sæti, Danir í því fjórða og Svíar í sjötta sæti. Skýrsluna Global Information Technology Report 2004-2005 má sækja á heimasíðu World Economic Forum
8. mars 2005
Athugasemdir 365-ljósvakamiðla
Nánar
Athugasemdir 365-ljósvakamiðla ehf. vegna fyrirhugaðs útboðs á UHF tíðnum fyrir stafrænt sjónvarp,skv. DVB-T staðli. 365–ljósvakamiðlar fagna fyrirhuguðu útboði Póst og fjarskiptastofnunar á ofangreindu tíðnibandi. Eins og Póst og fjarskiptastofnun er kunnugt hafa 365–ljósvakamiðlar unnið að uppbyggingu á stafrænum sjónvarpssendingum s.l. mánuði. Enn sem komið er ná þær sendingar einungis til höfuðborgarsvæðisins, en markmið 365–ljósvakamiðla er að láta þessar sendingar ná til landsbyggðarinnar eins fljótt og auðið er. Forsenda þess er úthlutun á því tíðnibandi, sem stefnt er að bjóða út. 365–ljósvakamiðlar gera eftirfarandi athugasemdir við fyrirkomulag útboðsins. Fjöldi rása. 365–ljósvakamiðlar gera alvarlegar athugasemdir við fyrirhugaðan fjölda rása, sem á að bjóða út og að hver og einn geti einungis boðið í tvær rásir að hámarki. 365–ljósvakamiðlar dreifa í dag níu sjónvarpsstöðvum. Markmið 365–ljósvakamiðla er að fjölga sjónvarpsstöðvum talsvert á þessu ári. 365–ljósvakamiðlar munu stefna á að hefja útsendingar á a.m.k. tveimur sjónvarpsstöðvum nú fljótlega og stefnt er að því að fleiri bætist í hópinn á þessu ári eða í byrjun þess næsta, þannig að innan 18 mánaða hafi bæst í hóp sjónvarpsstöðva 365–ljósvakamiðla a.m.k. fimm til átta sjónvarpsstöðvar. Tvær rásir eru því engan vegin nægjanlegt framboð, enda varla nægjanlegt fyrir útsendingar 365-ljósvakamiðla eins og þær eru í dag. 365–ljósvakamiðlar munu óska eftir því að fá fjórum til fimm rásum úthlutað, svo það geti þjónustað viðskiptavini sína um allt land með sambærilegum hætti. Á þessum tímapunkti vill 365-ljósvakamiðlar skoða frekar hve heppilega tilteknar rásir í útboðinu henti til notkunar fyrir stafrænar sjónvarpsútsendingar (SFN) miðað við núverandi stöðu hliðrænna sjónvarpsútsendinga á SV-horni landsins. Með fyrrgreindum ástæðum treystir 365-ljósvakamiðlar sér ekki til að gefa tæmandi tæknilegt álit varðandi notkun á væntanlega útboðnum rásum. Endurvarp erlendra rása. 365–ljósvakamiðlar telja að breyta eigi þeirri reglu sem fyrst að ekki sé heimilt að nota þessar rásir til þess að senda út viðstöðulaust, óstytt og óbreytt endurvarp heildardagskrár erlendra sjónvarpsstöðva. Framkvæmd útboðs. 365-ljósvakamiðlar vilja vekja athygli á mótsögn í helstu þáttum sem munu ráða varðandi val á tilboðum þ.e. fullnýtingu á rásunum sem snúast um nýtingu fjölflétta (muxa) með ákveðnum fjölda dagskrá vs. geyma pláss fyrir þriðja aðila. Útbreiðslusvæði. 365–ljósvakamiðlar telja það of íþyngjandi kröfu að útbreiðslusvæði skuli ná til að lágmarki 98% heimila innan tveggja ára. 365–ljósvakamiðlar telja að eðlilegra væri að miða við 94% heimila innan þeirra tímamarka og 98% á fimm til sjö árum. Annað felur í sér of mikinn kostnað og er of íþyngjandi fyrir rekstur einkarekinna fjölmiðla. 365-ljósvakamiðlar telja að of hátt markmið í þessu geti staðið í vegi fyrir annarri uppbyggingu 365-ljósvakamiðla. Þá telja 365–ljósvakamiðlar óeðlilegt að nota tiltekinn fjölda sveitarfélaga sem sérstaka mælieiningu í þessu samhengi, enda er það yfirlýst stefna stjórnvalda að fækka sveitarfélögum frá því sem er í dag. Vegna þess verður að telja það óeðlilegt að miða útbreiðslu m.a. við fjölda sveitarfélaga. Með þeim hætti hafa ákvarðanir stjórnvalda og vilji íbúa í sveitarfélögum bein áhrif á uppbyggingu dreifingarkerfis fyrir stafrænt sjónvarp, án þess að þeim sé ætlað það. Í gagni Póst og fjarskiptastofnunar kemur fram í tl. 5 að leyfishafa verði heimilt að uppfylla útbreiðslukröfur á tilteknum svæðum með annarri stafrænni tækni en DVB-T á UHF tíðnisviði, t.d. xDSL, ljósleiðara eða um gervihnött, enda verði sýnt fram á að veitt verði sambærileg þjónusta. 365 – ljósvakamiðlar telja að það myndi horfa til hins betra ef þetta væri skilgreint betur m.a. með því að tiltaka hvaða lágmarkskröfur þurfi að gera svo þetta verði sambærilegt 365-ljósvakamiðlar óska eftir frekari uppl. um tilgreindan lágmarkssviðstyrk í útboðsgögnum þ.e. hvernig 56 dB V/m er fengin út sem viðmiðunartala fyrir stafræna móttöku viðtækja/afruglara (STB). Varðandi nýtingu rása þá er miðað við 5 dagskrár fyrir hverja rás. Hvað með fjölda dagskráa í háskerpusjónvarpi (HDTV)? Að öðru leyti lýsa 365–ljósvakamiðlar yfir ánægju sinni með þessa vinnu, samhliða því sem sú ósk er sett fram að vinnunni við útboðið verði hraðað sem mest. 365–ljósvakamiðlar munu geta hafið tilraunasendingar með þessari tækni innan tveggja mánaða, en telja verður að ekkert annað fyrirtæki á þessum markaði hér á landi geti hafið slíkar útsendingar svo fljótt. Virðingarfyllst, Kristján M. Grétarsson.